Rok temu w lutym pisałam o celebrowaniu codzienności i o tym jak ważna jest rodzina i bliscy. Rok później mogę napisać, że jestem jeszcze bliżej tego wszystkiego.

   Liczy się tu i teraz. Codziennie o tym myślę, codziennie to czuję. Staram cieszyć się z najmniejszych rzeczy, a mając obok siebie dwie małe miłości nie jest to trudne. Wyczekuję na wiosnę, na kwiaty, na trawę, na pikniki, na kolorowych i uśmiechniętych ludzi. Na kawiarnie i stoliki na zewnątrz, na lody gałkowe, na pierwsze kroki Z., na wyjazd do rodziców. Na tyle rzeczy czekam! Wiecie, że szkoda czasu na nudzenie się i narzekanie? Tak bardzo szkoda i jeszcze większa szkoda, że ja do tego doszłam dopiero po urodzeniu Jagi.
W tle soundtrack z Amelii, obok wspinająca się na mnie i komputer Z., za oknem wychodzi słońce. Fajnie jest. Idzćie na spacer, uśmiechnijcie się do innych, kupcie ciastko w cukierni i zjedzcie je za rogiem. Cieszcie się!

– Agata Herbut